Edward Stefan Zawiszewski był wybitnym polskim duchownym katolickim, którego życie i działalność pozostawiły znaczący ślad w społeczności religijnej. Urodził się 2 września 1926 roku w Tucholi, gdzie swoje pierwsze kroki stawiał w rodzinnej miejscowości, pełnej tradycji i historii.
Po wielu latach poświęceń i nauki, Zawiszewski zdobył tytuł doktora teologii, co potwierdziło jego głęboką wiedzę i pasję do studiowania teologii. Jako prałat honorowy Jego Świątobliwości oraz kanonik senior Kapituły Katedralnej Pelplińskiej, stanowił wzór do naśladowania dla innych duchownych.
Jego działalność akademicka jako profesora w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie miała duży wpływ na formację kolejnych pokoleń kapłanów, z którymi dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem. Edward Zawiszewski zmarł 20 października 2007 roku w Pelplinie, pozostawiając po sobie nie tylko dokonania w sferze teologicznej, ale również niezatarte ślady w sercach wielu ludzi.
Życiorys
Ksiądz Edward Zawiszewski przyszedł na świat w Tucholi. W czasie II wojny światowej, razem z bliskimi, został przymusowo wysiedlony do obszaru Generalnego Gubernatorstwa. Po zakończeniu wojny powrócił na Pomorze, osiedlając się w Chojnicach, gdzie zdał maturę. 23 grudnia 1950 roku, po zakończeniu studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa chełmińskiego, Bernarda Czaplińskiego.
W latach 1951–1954 kontynuował swoje kształcenie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a w maju 1957 roku obronił pracę doktorską na temat „Emanuel w Księdze Izajasza”, co zaowocowało uzyskaniem tytułu doktora teologii. Dodatkowo, w 1966 roku zdobył licencjat z nauk biblijnych również na KUL. Po zdobyciu wykształcenia, zajął stanowisko wikariusza katedralnego w Pelplinie.
1 września 1954 roku rozpoczął pracę jako wykładowca Pisma Świętego w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. Poza nauczaniem Pisma Świętego, był również lektorem języków łacińskiego, greckiego oraz hebrajskiego. W latach 1964–1992 sprawował urząd wicerektora Seminarium, a także prowadził zajęcia w Punkcie Konsultacyjnym Akademii Teologii Katolickiej w Tczewie.
Od 1964 roku piastował funkcję szambelana, a później został prałatem papieskim oraz Kanonikiem Gremialnym Kapituły Katedralnej w Pelplinie. W latach 1974–1992 kierował diecezjalnym Wydziałem Komisji Charytatywnej Episkopatu, a następnie objął stanowisko dyrektora Caritas diecezji pelplińskiej. Wiele uwagi poświęcał również praktykom duszpasterskim, pełniąc rolę ojca duchownego dla kapłanów w diecezji pelplińskiej.
W ostatnich latach życia, ks. Zawiszewski zmagając się z problemami zdrowotnymi, musiał zrezygnować z wykładów. Jego wkład w naukę i duszpasterstwo jest niezaprzeczalny: dla Biblii Tysiąclecia przetłumaczył Księgę Abdiasza, a w ramach serii komentarzy KUL zajął się przygotowaniem Księgi Amosa oraz Księgi Abdiasza.
28 października 2007 roku, w Pelplinie zmarł, a jego pogrzeb odbył się 23 października 2007 roku w bazylice katedralnej w Pelplinie.
Oceń: Edward Zawiszewski