Piotr Jacek, znany również jako Hiacynt Pruszcz, to postać historyczna o interesującym życiorysie. Urodził się w 1605 roku w Tucholi, a jego działalność artystyczna i literacka przypada na XVII wiek. Jego twórczość obejmuje wiele aspektów, w tym szczególnie opis Krakowa oraz pisma dewocyjne.
Warto również zaznaczyć, że znany był pod innym nazwiskiem – Piotr Szczepanowski, co wzbogaca jego biografię oraz świadczy o złożoności jego tożsamości. Pruszcz zmarł około 1668 roku, pozostawiając po sobie cenne dziedzictwo literackie.
Życiorys
W życiorysie Piotra Jacka Pruszcza jest zaledwie kilka faktów, które udało się ustalić. Urodził się w 1605 roku w Tucholi, w regionie Prus Królewskich. Był związany z Akademią Krakowską, gdzie pełnił rolę pedelema.
Jego nazwisko zyskało uznanie głównie za sprawą przewodnika po Krakowie, który przez wiele stuleci cieszył się dużą popularnością. Mowa tu o dziele zatytułowanym „Stołecznego miasta Krakowa kościoły i klejnoty…”. Istotnym jest jednak to, że Pruszcz najprawdopodobniej miał jedynie niewielki udział w drugim wydaniu tego przewodnika, które ukazało się w 1650 roku.
Twórczość
Twórczość Piotra Jaceka Pruszcza to przykład literatury, która zachwyca głębią i szczegółowym podejściem do tematyki związanej z Krakowem. Jego publikacje, zarówno te wczesne, jak i późniejsze, ukazują bogactwo i wartości kulturowe stolicy Małopolski.
Jednym z jego najważniejszych dzieł jest „Stołecznego miasta Krakowa kościoły i klejnoty”, które została wydana w 1647 roku przez drukarnię F. Cezarego. W 1650 roku dzieło to ukazało się ponownie, z dodatkowymi uzupełnieniami przygotowanymi przez księdza Michała Sieykowskiego. Tę edycję poszerzono prawdopodobnie przez samego Pruszcza, która ukazała się w dwóch wariantach – jeden bez wskazania autora, a drugi z dodanym nazwiskiem Pruszcza. Kolejne edycje miały miejsce w latach 1745 oraz 1861, przy czym autorstwo Pruszcza nie jest do końca pewne, a F. Cezary w swojej dedykacji może sugerować na własne autorstwo.
Kolejnym interesującym dziełem jest „Forteca duchowna Królestwa Polskiego”, opublikowana w 1662 roku przez S. Lenczewskiego. Późniejsze wydania przybrały formę „Forteca monarchów i całego Królestwa Polskiego duchowna” z dodatkami, które zostały wydane w 1737 roku. Fragmenty tej pierwszej edycji zostały również opublikowane jako „Moneta świętych, błogosławionych i świątobliwie żyjących patronów polskich” w Poznaniu około 1689 roku.
Nie można pominąć również „Morza łaski Bożej”, które Pruszcz również wydał w 1662 roku w drukarni S. Lenczewskiego. Ta publikacja doczekała się kolejnych wydań, w tym z dodatkami, w 1740 roku, co świadczy o jej popularności i znaczeniu w kontekście religijnym i kulturowym ówczesnej Polski.
Oceń: Piotr Jacek Pruszcz